پروتز های دندانی
پروتز
به هر عضو مصنوعی که جایگزین یک عضو طبیعی بدن شده و عملکرد یا ظاهر آن را بر می گرداند اطلاق می شود. پروتز می تواند ثابت یا متحرک باشد که هر کدام از این ها خود می تواند کامل (تمام قوس دندانی) و یا پارسیل (چند دندانی) باشد. پروتز متحرک پارسیل خود می تواند دارای فریم فلزی کروم کبالت و یا فاقد فریم فلزی (فلیپر باشد).
آشنایی با اصطلاحات رایج در پروتزهای دندانی
اینله
ترمیم ریختگی که قسمتی از سطح اکلوزال و حداقل یکی از سطوح پروگزیمال را بازسازی می کند. و جنس آن می تواند تمام چینی، کامپوزیت لابراتواری، طلا یا آلیاژ باشد.
انله
پروتز ریختگی که تمام سطح اکلوزال و حداقل یکی از سطوح پروگزیمال را بازسازی می نماید و جنس آن می تواند تمام چینی، کامپوزیت لابراتواری، طلا یا آلیاژ باشد.
روکش
ترمیم ریختگی که دندان تراش خورده را احاطه کرده و آن را بازسازی می نماید. روکش می تواند دندان را بطور کامل و یا غیر کامل احاطه نماید. کراون می تواند تمام فلز، تمام پرسلن و یا پرسلن متصل به فلز (PFM) باشد.
بریج
ترمیم ریختگی که با استفاده از دندان های دو سمت ناحیه بی دندانی، دندان های ناحیه از دست رفته را جایگزین می نماید. به دندان های پایه که تراش می خورند اباتمنت و به دندان از دست رفته که جایگزین می شود پانتیک می گویند.
پست
به هر وسیله ای که درون کانال کار گذاشته شود پست گویند.
پست و کور
کور به قسمتی گفته می شود که بافت از دست رفته تاج را بازسازی می کند. معمولا پست و کور به هم متصلند.
لمینت
یک پوسته نازک پرسلنی که بر روی سطوح لبیال دندان های قدامی توسط سمان های رزینی باند می شود و فاقد فریم فلزی است.
روکش مقاومت
پروتز موقتی است که روی دندان تراش خورده و یا در ناحیه بی دندان به مقاصد مختلفی کار گذاشته می شود. جنس آن می تواند آلومینیومی، آکریلی و یا سلولوئیدی باشد.
دیدگاهتان را بنویسید